Το Θαμμένος ζωντανός (1908) είναι μια ευφυέστατη σάτιρα, που συγκαταλέγεται στα γοητευτικότερα έργα του Άρνολντ Μπέννετ, ενός από τους πλέον δημοφιλείς και αναγνωρισμένους από την κριτική Βρετανούς συγγραφείς των αρχών του 20ού αιώνα. Ο διεθνούς φήμης ζωγράφος Πρίαμ Φαρλ αποφεύγει μανιωδώς κάθε είδους δημοσιότητα.

 

Όταν πεθαίνει αιφνιδίως ο προσωπικός υπηρέτης του στο Λονδίνο, ο Φαρλ υιοθετεί την ταυτότητα του νεκρού, προκειμένου να καταφέρει να παραμείνει αόρατος για τον Τύπο – και τους πάντες. Θα παρακολουθήσει, έπειτα, έκπληκτος την κηδεία του στο Αβαείο του Ουέστμινστερ να γίνεται πρωτοσέλιδο στις εφημερίδες και θα συνειδητοποιήσει πόσο δημοφιλής είναι στην πατρίδα του. Παρότι έχει επιτυχώς υιοθετήσει τον τρόπο ζωής ενός άλλου ανθρώπου, η ζωγραφική του παραμένει ίδια – κι αυτό θα έχει συνέπειες.

 

Ο Άρνολντ Μπέννετ, με αφηγηματική μαεστρία, αναδεικνύει τη σύγκρουση ανάμεσα στην κοινωνική και στην προσωπική ταυτότητα, ανάμεσα στη δυνητική μας αλλαγή (ως προς τη συμπεριφορά, την κοινωνική τάξη, τις απόψεις, ακόμη και τα αισθήματα) και στην πραγματική φύση του ποιοι ακριβώς είμαστε. Διερευνά, επίσης, πώς η περσόνα ενός καλλιτέχνη μπορεί να γίνει βαρύ φορτίο για τον άνθρωπο που κρύβεται πίσω της. Με τη γνήσια κωμική πένα του καυτηριάζει τον κόσμο της τέχνης, των μέσων ενημέρωσης και της δικαιοσύνης, τις διαφορές μεταξύ των κοινωνικών τάξεων, αλλά και προσφέρει μια γλαφυρή εικόνα του Λονδίνου στην αυγή του 20ού αιώνα.